ΔΩΡΕΑΝ ΒΙΒΛΙΑ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΠΕΖΟΓΡΑΦΙΑΣ

Το θαύμα του ελληνικού πολιτισμού

Απόσπασμα

Πρόκειται για μια συστηματική και τεκμηριωμένη ιστορική και πολιτιστική έρευνα, στην προσπάθεια να καταδειχθούν οι αρχικές βάσεις αμφισβήτησης του απαράμιλλου ελληνικού πολιτισμού, από τους Ευρωπαίους αλλά και τους Έλληνες ιστορικούς οι οποίοι, συνήθως, μνημονεύονται ως «αναθεωρητές της ιστορίας». 

Πρώτος στόχος των «αναθεωρητών» υπήρξε το Βυζάντιο. Ο Αυστριακός ιστορικός και βυζαντινολόγος Otto Mazal, ερευνητής και θαυμαστής, όπως ο Στήβεν Ράνσιμαν, του συκοφαντημένου από τους Δυτικούς βυζαντινού πολιτισμού, είναι αποκαλυπτικός στο έργο του «Byzanz und das Abendland»     (Βιέννη 1981):

«Οι ρίζες» γράφει ο Μάζαλ «της αρνητικής άποψης της Δύσης, η οποία έκρινε τη βυζαντινή εποχή ως μια συνεχή πορεία κατάπτωσης και άρνησης του πολιτισμού της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας, βρίσκονται στους χρονικογράφους του Μεσαίωνα. Κατ’ αυτούς, μόνο στους Δυτικούς Αυτοκράτορες (στους Ρωμαίους αλλά και στον Καρλομάγνο) ανήκε το Imperium Romanorum (η αυτοκρατορική εξουσία των Ρωμαίων), γιατί το αιρετικό ανατολικό κράτος, ως «βασίλειο των Ελλήνων» (Regnum Graecorum) είχε απολέσει τον οικουμενικό χαρακτήρα του και είχε αποκλεισθεί από τη σκηνή της (ευρωπαϊκής) ιστορίας».

Να λοιπόν που βρίσκεται η ιδεολογική βάση των ξένων, αλλά και των Ελλήνων αναθεωρητών της ιστορίας, μετά τον 8ο μ.Χ. αιώνα και μέχρι σήμερα. Σύμφωνα μ’ αυτούς, οι σύγχρονοι Έλληνες θα πρέπει να ντρέπονται για την ελληνική (από τον Ηράκλειο και μετά) βυζαντινή περίοδο της Ανατολικής Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, αλλά και θα πρέπει επίσης «ν’ αποκλεισθούν από τη σκηνή της αρχαιοελληνικής ιστορίας» ή τουλάχιστον, με πλαστογραφήσεις, να μην είναι οι μοναδικοί διεκδικητές και κληρονόμοι, αφού «δεν έχουν καμιά σχέση με τους αρχαίους Έλληνες». Ακόμα, λένε, πως και η γλώσσα τους είναι διαφορετική από αυτή των αρχαίων Ελλήνων.

Αυτή η ενορχηστρωμένη προπαγάνδα, από τους δυτικούς μονάρχες, που υποδαυλίζονταν και από τη ματαιοδοξία για τα πρωτεία του Πάπα, άγγιζε τα όρια του παρανοϊκού φθόνου και ενός φανερού κόμπλεξ κατωτερότητας. Είναι αυτά τόσο έντονα και έκδηλα από την εποχή του Καρλομάγνου και ως τις μέρες μας, αλλά αν κάποιος τα χρησιμοποιήσει ως επιχείρημα, οι ντόπιοι αναθεωρητές και εκσυγχρονιστές θα τον θεωρήσουν επικίνδυνο προγονόπληκτο εθνικιστή, ρατσιστή ή φασίστα.

Σίσκος Β. Σωκράτης