Απόσπασμα
Οι λαοί, κατά τον Ισοκράτη, εκπαιδεύονται για το καλό και το κακό, για αξίες και απαξίες. Ο ελληνικός λαός εκπαιδεύτηκε για να ανέχεται το πελατειακό κράτος, ένα σύστημα κρατικής οργάνωσης το οποίο στην Ευρώπη μεταλλάχτηκε και γιγαντώθηκε με διαφορετική μορφή. Ο ελληνικός λαός με τη μακροχρόνια απαξίωση των πολιτιστικών του χαρακτηριστικών και κυρίως μετά την οικονομική κρίση, έχασε την αυτοεκτίμησή του… Και φυσικά, ένας λαός που δεν εκτιμά τον εαυτό του, δεν θα πρέπει να έχει την ψευδαίσθηση πως θα τον σεβαστούν και θα τον εκτιμήσουν οι άλλοι.
Υπεύθυνοι γι’ αυτή την έλλειψη αυτοεκτίμησης δεν είναι οι απλοί και ανώνυμοι πολίτες αλλά οι «εκπαιδευτές», δηλαδή οι πολιτικοί και πνευματικοί ηγέτες του λαού (αιρετοί άρχοντες, καθηγητές, δάσκαλοι, συγγραφείς και εκδότες, ΜΜΕ κλπ), που με το σωστό και έντιμο λόγο ή τη σταλινογκεμπελική προπαγάνδα διαμορφώνουν και διαπλάθουν τους λαούς.
Η γενιά μας, οι παρούσες γενιές, εγκλημάτησαν δημιουργώντας έναν κόσμο φαυλότητας και διαφθοράς σε ένα, χωρίς πλέον φραγμούς, ελληνικό (αλλά και γενικότερα ευρωπαϊκό) πελατειακό κράτος. Οι συνέπειες δεν είναι μόνον οικονομικές αλλά μακροχρόνια θα έχουν, ενδεχομένως, σοβαρές πολιτικές και εθνικές επιπτώσεις που θα τις «πληρώσουν» οι επόμενες και οι μεθεπόμενες γενιές. Παραφράζοντας το γνωστό τίτλο από το βιβλίο του Μισέλ Ροκάρ (γράφτηκε ένα χρόνο πριν πεθάνει), θα πρέπει εμείς, η γενιά των υπεύθυνων «εκπαιδευτών», να ζητήσουμε από τα παιδιά μας, από τα εγγόνια μας και τους αγέννητους απογόνους μας «les générations futures» (τις μέλλουσες γενιές) να μας κρίνουν με επιείκεια,«en espérant qu' elles nous pardonneront» (ελπίζοντας πως θα μας συγχωρέσουν).
Σίσκος Β.
Σωκράτης